یکی از بهترین راههای مهاجرت از بین روشهای مختلف، مهاجرت از راه کار است. مزایای متعددی که مهاجرت کاری نسبت به دیگر روشها دارد، رقابت را بین متقاضیها برای مهاجرت از این راه ایجاد کرده است. یکی از بارزترین مسایلی که این روش را از دیگر راهها متمایز کرده است، کسب درآمد همراه با مهاجرت کردن است.
در این مقاله سعی داریم تا ابعاد گوناگون و شرایط مهاجرت از راه کار در کشورهای مختلف را بررسی کنیم.
برای مهاجرت از راه کار به سایر کشورها، قبل از هر چیز باید تقاضای نیروی کار در کشورهای مقصد از سوی دولت یا کارفرماهای خصوصی وجود داشته باشد. این مساله رابطه مستقیم با اقتصاد و رونق بازار کار هر کشور دارد. کارهای مورد نیاز بسته به کشور مورد نظر میتواند تخصصی و یا غیر تخصصی و جنرال باشد.
شخص متقاضی باید نیازهای مورد درخواست برای جذب نیروی کار خارجی را تامین کند و شرایط لازم را داشته باشد. مولفههای متعددی از جمله سن متقاضی، سابقه کار و تحصیلات و میزان دانش زبان شخص، صلاحیت و شایستگی وی را برای به استخدام درآمدن تعیین میکند.
از سوی دیگر کشور مقصد باید مجوزهای لازم برای به کار گرفتن نیروی کار خارجی را از نهادهای ذیصلاح صادر نماید تا متقاضی بتواند به صورت قانونی در آن کار استخدام شود.
برای مهاجرت قانونی با ویزای کاری به کشورهای خارجی متقاضی باید مدارکی را داشته باشد که عبارت هستند از:
برای شروع اقدام به مهاجرت از راه کار، از آغاز تا رسیدن به ویزای کار و رفتن به کشور مورد نظر باید مراحلی را پشت سر گذاشت که به این مراحل اشاره میکنیم:
نخستین مرحله برای مهاجرت کاری به کشور خارجی یافتن شغلهای مورد نیاز در کشورهای مقصد است. شخص متقاضی قبل از هر چیز باید بررسی کند که تقاضا برای چه عناوین شغلی در دیگر کشورها وجود دارد و آیا نیروی کار خارجی را در آن مشاغل به کار میگیرند یا خیر. همچنین باید توجه کرد که عناوین شغلی مورد نیاز تا چه اندازه با تواناییها و سوابق کاری شخص متقاضی سازگاری دارد و مثلا روحیه شخص چقدر با مشاغل خدماتی یا جنرال هماهنگ است.
به صورت کلی میتوان گفت که در کلیه کشورها برای استخدام نیروی کار خارجی نیاز به مجور رسمی و قانونی وجود دارد. زیرا بر اساس شاخصهای مختلف اقتصادی، دولتها درصدد هستند تا نرخ بیکاری خود را به حداقل برسانند و در این راستا اولویت را برای به کارگیری نیروی کار به اتباع خود میدهند. در نتیجه برای استخدام نیروی کار خارجی لازم است که نهادهای ذیصلاح هر کشور مجوز لازم را در این خصوص صادر کنند. صلاحیت بررسی این مساله و صدور مجوز استخدام نیروی کار خارجی، عموما در اختیار اداره کار هر کشور هست.
در صورتی که شخص متقاضی شرایط لازم برای استخدام در عنوان شغلی را داشته باشد و کارفرما برای آن شغل اعلام نیاز کرده باشد و همچنین مجوز لازم را از اداره کار کشور برای استخدام نیروی کار خارجی را دریافت کند، مدارک شخص متقاضی به همراه رزومه برای کارفرما یا به صورت کلی برای آن کشور ارسال میگردد و آن عنوان شغلی برای شخص متقاضی درخواست میشود.
ممکن است برای یک عنوان شغلی خاص در چندین کشور امکان اقدام وجود داشته باشد و یا بالعکس مشاغل خاصی صرفا در یک یا دو کشور اعلام نیاز شده باشد. بسته به اینکه عنوان شغلی چه چیزی باشد و اینکه شرایط خاص شخص متقاضی بر اساس فاکتورهای مختلف سن و سوابق کاری با کدام یک از کشورها متناسب است، کشور مقصد را میتوان به صورت دقیقتری تعیین کرد. مثلا در کشورهای اروپای غربی نیاز به نیروهای متخصص به خصوص در شاخههای فنی و مهندسی بیشتر است و در کشورهای اروپای شرقی برای کارهای غیرتخصصی و جنرال امکان اقدام راحتتری وجود دارد.
بعد از اینکه کشور مقصد تعیین گردید، لازم است تا رزومه شخص بر اساس نیازها و الزاماتی که برای آن کشور حائز اهمیت است، به روز شود. این امر در گرفتن ویزای کاری میتواند بسیار تعیین کننده باشد. مثلا ممکن است در برخی از کشورها داشتن مدرک فنی بینالمللی یا مدرک زبان الزامی باشد و یا چیدمان محتویات رزومه به شیوه خاصی مورد قبول باشد که با توجه به این نکات باید رزومه را به روز کرد. همچنین ممکن است شخص از زمان شروع اقدام تا زمان تعیین کشور مقصد، در دورههای مختلفی شرکت کرده یا تجارب تازهای را کسب نموده باشد که میتواند به رزومه اضافه کند.
با پشت سر گذاشتن مراحل قبلی، مدارک لازم و درخواست شخص متقاضی به کشور مقصد ارایه شده و ضمن اخذ مجوز از اداره کار و همچنین تاییدیه اداره اقامت و مهاجرت آن کشور، سفارت اقدام به بررسی مدارک و شرایط شخص میکند و در صورت کامل بودن مدارک و اقناع شدن آفیسر در سفارت، ویزای کاری برای شخص صادر شده و شخص میتواند به صورت قانونی برای کار به کشور مقصد برود.
ویزاهای کاری به صورت کلی به دوسته تقسیم میشوند. اما بسته به کشورهای مختلفی که به وسیله آنها درخواست ویزای کاری میکنیم، عنوان ویزا و شرایط آن متفاوت است. در ادامه به توضیح انواع ویزای کاری میپردازیم.
یکی از انواع روشهای ویزای کاری به اسکیلد ورکر یا نیروی کار ماهر موسوم است. در این شیوه اشخاص متقاضی بر اساس فاکتورهای سن، مدرک تحصیلی، سابقه کار و مدرک زبان مورد ارزیابی قرار گرفته و کسانی که بهترین شرایط را بر مبنای این مولفهها داشته باشند، موفق به دریافت ویزای کاری میشوند. همان گونه که از اسم این شیوه مشخص است، صرفا نیروهای کار متخصص امکان اقدام و دریافت ویزا به این روش را دارند و بدیهی است مشاغل تخصصی را دربرمیگیرد. در کشور کانادا و استرالیا مشخصا این سیستم به صورت امتیازی وجود دارد و هر یک از معیارهای نامبرده امتیاز خاصی را برای شخص متقاضی به همراه دارد.
یکی از انواع ویزاهای کاری، ویزای جاب آفر است که در این نوع ویزا شخص از کارفرما در کشور مقصد پیشنهاد کاری دریافت میکند. بدیهی است که هر کارفرمایی صلاحیت دادن پیشنهاد شغلی به شخص خارجی نیست و این امر صرفا با مجوز استخدام نیروی کار خارجی از اداره کار کشور مقصد امکان پذیر است. در برخی از کشورها کارفرماهای مختلف بر اساس نیاز اقدام به ارایه پیشنهاد مشاغل مورد نیاز میکنند و متقاضیهای مشاغل مورد نظر درخواست خود را ارسال کرده و در صورت موافقت کارفرما موفق به دریافت جاب آفر میشوند.
در برخی از کشورها، شخص متقاضی اگر حداقل شرایط مورد نظر کشور مقصد را برای کار در آن کشور داشته باشد، کشور مقصد به او اجازه میدهد تا برای مدت مشخصی وارد کشور شده و به دنبال کار بگردد. به این نوع از ویزای کاری ویزای جاب سیکر یا جستجوی کار گفته میشود. مثلا در اتریش اگر شخص شرایط سنی، تحصیلی، سوابق کاری و مدرک زبان مورد قبول را داشته باشد، میتواند به مدت شش ماه به این کشور رفته و کار بیابد. در صورت یافتن کار ویزای شخص به ویزای کاری تبدیل میشود.
امروزه به دلیل پیشرفت روزانه تکنولوژی و تاثیر آن در زندگی روزمره، نیاز به مشاغل مرتبط با رشتههای فنی و مشخصا تکنولوژیک بسیار بیشتر شده است. به همین علت در مشاغل مرتبط با رشتههای فنی بازار کار بهتری وجود دارد. برخی از این رشتهها به شرح زیر است:
برای اینکه بدانیم کدام کشورها بهترین مقصد برای مهاجرت از راه کار هستند، توجه به چند مورد بسیار مهم است. مهمترین مساله وضعیت اقتصاد آن کشور و به تبع آن نرخ تورم و نرخ بیکاری است. همچنین میزان رشد اقتصادی و رونق بازار و کسب و کار نیز رابطه مستقیم با بازار کار کشورها دارد. مساله مهم دیگر میزان مالیات بر درآمد در هر کشور است که برای متقاضی اهمیت دارد. برخی از بهترین کشورها برای مهاجرت کاری عبارتند از:
برای کار در کانادا هم میتوان با پیشنهاد شغلی و هم با ویزای کاری اقدام کرد. برای این امر نیاز به تاییدیه از سازمانهای مشخص دولت کانادا از جمله اداره کار این کشور وجود دارد. همچنین در برنامههای جذب نیروی کار تخصصی تحت عنوان اسکیلد ورکر، بر اساس سن، تحصیلات و سابقه کار و همچنین مدرک زبان شخص، به او امتیاز تعلق میگیرد و در صورت کسب حداقل امتیاز 67 از 100 امتیاز، شخص وارد مرحله دوم این سیستم امتیاز بندی شده که در صورت کسب امتیاز لازم در این مرحله موفق به دریافت اقامت دایم کانادا میشود.
همچنین بخوانید:
در کشور آلمان هم اگر شخص متقاضی از کارفرما یک پیشنهاد شغلی داشته باشد که مورد تایید اداره کار و سازمانهای مربوطه قرار گرفته است، میتواند به این کشور رفته و مشغول به کار شود. همچنین اگر بر اساس معیار سن، تحصیلات، سابقه کار و مدرک زبان امتیاز لازم را کسب نماید، دولت آلمان تحت عنوان ویزای کارت شانس به شخص به مدت یک سال فرصت میدهد که وارد این کشور شده و به دنبال کار بگردد. وبسایت زیر مباحث بیشتری را در اختیار قرار میدهد.
شاید برایتان مفید باشد:
مهاجرت به آلمان از طریق دوره های کاری اوسبیلدونگ
کشور استرالیا ویزاهای کاری مختلفی را به اشخاص متقاضی بر اساس شرایط آنها میدهد. در صورتی که شخص پیشنهاد شغلی از کارفرما در استرالیا داشته باشد، میتواند با احراز شرایطی به استرالیا رفته و ویزای کاری بگیرد.
همچنین اگر شخص بر اساس مهارت های خود به عنوان نیروی کار ماهر امتیاز لازم را کسب کند، اقامت استرالیا را به دست میآورد و در آنجا با یافتن کار به صورت نیروی کار متخصص جذب خواهد شد. وب سایت زیر اطلاعات تکمیلی را ارایه میدهد.
برای کار در دانارک باید از یک کارفرما که مجوز استخدام نیروی کار خارجی را دارد، پیشنهاد شغلی داشته باشید. همچنین باید شایستگی خود را بر اساس مدرک تحصیلی یا سوابق به دولت اثبات کنید و سن شخص بالای 18 سال باشد.
همچنین بخوانید:
کشور نروژ هم به اشخاص متقاضی کار هم به صورت پیشنهاد شغلی و هم بر اساس شایستگیهای شخص ویزای جستجوی کار میدهد که در صورت یافتن کار به شخص اقامت میدهد. وب سایت رسمی دولت نروژ به آدرس زیر است.
همچنین بخوانید:
در کشور فنلاند هم علاوه بر پیشنهاد کاری یک کارفرما، ویزای جستجوی کار هم صادر میگردد و به علاوه برای اشخاصی که کارآفرینی میکنند هم ویزایی صادر میشود که به این کشور آمده و کسب و کار خود را راهاندازی کنند و ویزای این اشخاص در این صورت به ویزای کاری تبدیل خواهد شد.
در هلند هم مثل بقیه کشورها پیشنهاد شغلی از سوی کارفرما یکی از راههای دریافت ویزای کاری است. به علاوه ممکن است برای برخی از اشخاص متخصص که شرایط مناسبی دارند ویزای جستجوی کار هم صادر گردد.
همچنین بخوانید:
برای کار در کشور سوئد اگر شخص متقاضی دارای پیشنهاد کاری از سوی کارفرمای سوئدی باشد، در صورت داشتن شرایط، ویزای کاری دریافت میکند. همچنین ممکن است شخصی که شرایط کافی و مناسبی به لحاظ سنی و مدرک تحصیلی و سابقه کار و زبان دارد، موفق به دیافت ویزای جستجوی کار شود. همچنین اشخاصی که با ایدهای نوآورانه قصد راهاندازی کسب و کار جدید در این کشور را داشته باشند، میتوانند ویزای کاری دریافت کنند.
کشور ترکیه هم به کسانی که پیشنهاد کاری داشته و قصد ورود به این کشور را دارند، ویزای کاری میدهد و هم به اشخاصی که برای جستجوی کار در مدت معین در ترکیه به دنبال کار میگردند. به علاوه به صورت کوتاه مدت و در پروژههای موقت و همچنین به سانی که قصد راهاندازی بیزینس جدید دارند هم ویزای کاری میدهد.
کشور عمان به اشخاصی که متقاضی کار در این کشور هستند در صورتی ویزای کاری میدهد که از کارفرما پیشنهاد شغلی داشته باشند و مجور از اداره کار این کشور برای استخدام آنها صادر شده باشد. بیشتر این مشاغل عمومی و جنرال یا غیر تخصصی هستند و منجر به اقامت دایم نمیشوند.
شاید برایتان مفید باشد:
در خصوص کشور ایتالیا هم، اشخاص متقاضی باید برای دریافت ویزای کاری، از یک کارفرما در ایتالیا جاب آفر داشته باشد. بدیهی است مثل بقیه کشورها تاییدیه و مجوز استخدام نیروی کار خارجی هم لازم است. در صورت وجود این شرایط، شخص میتواند با ویزای کاری به ایتالیا رفته و سپس درخواست اقامت بدهد.
متقاضی کار در اسپانیا حتما باید از یک کارفرما در این کشور جاب آفر بگیرد و بعد از گرفتن مجوز و تاییدیههای لازم از اداره کار اقدام به دریافت ویزا میکند. بدیهی است که خود شخص باید صلاحیتهای لازم و شرایط حداقلی را داشته باشد تا بتواند ویزا بگیرد.
در کشور فرانسه هم با جاب آفر از یک کارفرما در این کشور، اشخاص میتوانند ویزای کاری بگیرند. اخذ مجوز های لازم برای استخدام این نیروی خارجی همانند دیگر کشورها الزامی هست. اطلاعات بیشتر را در سایت رسمی دولت فرانسه میتوانید مشاهده کنید.
امارات یکی از کشورهای با فرصتهای شغلی مناسب و ارتباطات بینالمللی، بستری مناسب برای مهاجرت اشخاص متقاضی کار است. برای مهاجرت به کانادا باید از شخصی که تابعیت کشور امارات یا اقامت موقت این کشور را دارد، پیشنهاد کاری دریافت کرد و یا به وسیله ثبت شرکت یا خرید ملک و اخذ اقامت موقت امارات، اجازه کار در این کشور را دریافت کنند. معمولا اقامتهای کشور امارات دو ساله و موقت است و این مدت قابل تمدید است.
همچنین بخوانید:
شرایط کامل کار در امارات و دبی
قطر هم یکی دیگر از کشورهای ثروتمند است که به دلیل رونق اقصادی و بستر مناسب برای سرمایهگذاریهای بینالمللی امکان کاریابی و بازار کار مناسبی در آن وجود دارد. اما به لحاظ مقررات و قوانین به امارات متحده عربی شباهت دارد و برای کار باید کارفرمایی در این کشور را بیابید و از او جاب آفر دریافت کنید. بعد از تایید دولت و معاینات پزشکی، دولت به شخص اقامت موقت یک تا دو ساله میدهد و این اقامت قابلیت تمدید دارد.
مهاجرت کاری به کشور سوییس هم صرفا از راه دریافت جاب آفر از کارفرما امکان پذیر است. دولت سوییس ممکن است به شخص اقامت کوتاه مدت، بلند مدت یا اقامت دایم بدهد.
شاید برایتان مفید باشد:
موسسه مهاجرتی دکترمهاجرت، در کشورهای متععدی اقدام به اخذ ویزاهای مختلف از جمله ویزاهای کاری کرده است. این ویزاها شامل جاب آفر و جاب سیکر در کشورهای مختلف میشود. از جمله اخذ ویزا برای کادر درمان در کشورهای اروپایی و عربی و همچنین ویزای کاری اسکیلد ورکر کانادا و استرالیا و افراد متخصص در شاخههای مختلف در کشورهای اروپایی و آمریکا و کانادا را میتوان نام برد.
همچنین اخذ گرین کارت آمریکا برای مشاغل جنرال و همچنین گرفتن ویزای کاری در کشورهای اروپای شرقی و یا کشور بلژیک از دیگر موارد موفق در اخذ ویزای کاری این موسسه است.
به علاوه موارد گفته شده در برخی از کشورهای عربی همچون امارات متحده عربی و عمان هم ویزای کاری برای اشخاص متقاضی صادر شده است.
معمولا کشورهایی که نیروی کار غیر متخصص را جذب میکنند، مدرک زبان را از شخص متقاضی نمیخواهند و الزامی به ارایه مدرک زبان ندارند. مثلا در کشورهای اروپای شرقی همچون مجارستان، رومانی، لهستان و… که نیروهای کار برای امور غیرتخصصی و جنرال را استخدام میکنند، صرف داشتن دانش زبان کافی است و نیازی به ارایه مدرک زبان نیست.
میتوان گفت که بهترین روش مهاجرت، کاری است. زیرا شخص علاوه بر کسب درآمد، محل زندگی بهتری را برای خود فراهم آورده و مهاجرت میکند. ضمن اینکه هدف از تحصیل و به دست آوردن تخصص، در نهایت رسیدن به شغل و کسب درآمد است و اگر این امکان فراهم باشد که شخص از ابتدا با روش کاری مهاجرت کند، مزیت بسیار زیادی دارد.
همچنین با توجه به اینکه شخصی که در کشور خارجی با روش کاری مهاجرت میکند، مالیات پرداخت کرده، زمینه رسیدن به اقامت دایم و پاسپورت و برخورداری از حقوق و مزایای شهروندی را فراهم میکند.
با کار کردن در کشورهای خارجی امکان رشد بیشتر و دسترسی به عرصههای بازار کار جهانی وجود دارد و موقعیتهای بهتری را برای شخص به وجود میآورد. به اضافه که با توجه به ارزش بیشتر وجه رایج در کشورهای غربی به نسبت کشورهای آسیایی، شخص میتواند درآمد بسیار بالاتری را به نسبت کشور خود به دست آورد و این مساله به مراتب پس انداز و کسب پشتوانه مالی بیشتر را برای شخص ممکن میکند.
بدیهیترین مزیتی که مهاجرت کاری نسبت به مهاجرت تحصیلی دارد، این است که در بیشتر موارد مهاجرت کاری منجر به اقامت دایم خواهد شد اما مهاجرت تحصیلی مدت زمان مشخص دارد و موقت است و به هیچ صورت به اقامت دایم تبدیل نخواهد شد. همچنین در روش تحصیلی شخص اجازه کار تمام وقت را ندارد و در مقابل درس خواندن به او درآمدی تعلق نخواهد گرفت اما در روش کاری از همان اول شخص کسب درآمد میکند.
در روشهای سرمایهگذاری اشخاص مقدار مشخصی از سرمایه و پشتوانه مالی خود را در حوزههای مختلف وارد کرده و به وسیله آن اقامت میگیرند و بدیهی است که این روش ریسکهای خاص خود را دارد و سرمایه شخص را در ریسک قرار میدهد. اما در روش مهاجرت کاری اگرچه ریسک خود را دارد، اما سرمایه و دارایی زیادی از شخص را درگیر نمیکند و از این جهت روش کاری ترجیح دارد.
به غیر از این، وقتی که شخص با روش کاری به کشور دیگر مهاجرت میکند، با بازار کار و اقتصاد کشور بیشتر آشنا شده و در صورتی که بخواهد اقدام به سرمایهگذاری در آن کشور بکند، با آگاهی بیشتر و ریسک کمتر همراه است. ضمن اینکه شخص مهارتهای خود را افزایش داده و تجربه زندگی در محیط کشور مقصد، زمینه را برای رسیدن به موفقیت بیشتر فراهم میکند.
از زمانی که شخص برای گرفتن ویزای کاری اقدام میکند تا رسیدن به نتیجه، در کشورهای مختلف متفاوت است. اینکه چه مدت زمانی صرف گرفتن ویزای کار میشود به عوامل مختلفی همچون نوع شغل، نوع ویزا که موقت یا دایم باشد، تقاضای نیروی کار از سوی کشور مقصد، آمادهسازی مدارک مورد نیاز، گرفتن مجوزهای لازم از نهادهای ذیصلاح در کشور مقصد و همچنین سفارت آن کشور بستگی دارد.
مثلا در برنامه اسکیلد ورکر کانادا که به جذب نیروی متخصص اختصاص یافته و اقامت دایم را میدهد، ممکن است از آغاز تا گرفتن اقامت یک بازه زمانی تقریبا 2 ساله لازم باشد. اما در برخی دیگر از کشورها همچون کشورهای اروپای شرقی یا کشور عمان مدت زمان صرف شده از آغاز تا گرفتن ویزا، حدود 6 ماه است. بنابراین میتوان گفت به صورت کلی این پروسه از شش ماه تا دو سال متغیر است.
در خصوص هزینههای مهاجرت از راه کاری باید گفت که متفاوت است و به عواملی همچون کشور مقصد، نوع کار، نوع ویزای کاری و سایر موارد بستگی دارد. اگر شخص خودش جاب آفر را از یک کارفرما در کشور مقصد دریافت کرده باشد، هزینههای کمتری را متقبل میشود. اما اگر درخواست کار در کشور خارجی بدهد و وکیل محلی با توجه به مهارت و رزومه شخص، یک پیشنهاد شغلی برای شخص بگیرد، مسلما هزینههای بیشتری را شامل میشود. زیرا یک روال اداری و قانونی در کشور مقصد باید گذرانده شود و تاییدیههای لازم هم اخذ گردد.
هزینه | کشور مقصد |
35 هزار دلار آمریکا | آمریکا ویزای ای بی تری |
2 الی 3 هزار دلار کانادا به علاوه تمکن مالی | کانادا اسکیلد ورکر |
10 هزار دلار کانادا به علاوه تمکن مالی | کانادا جاب آفر |
8 هزار یورو به علاوه تمکن مالی | جاب سیکر اتریش |
10 هزار یورو به علاوه تمکن مالی | کارت شانس آلمان |
8 هزار یورو | کشورهای اروپای شرقی |
5 هزار ریال عمان | عمان |
بدون هزینه | بلژیک |
برای مهاجرت کاری باید جند مساله را مورد توجه قرار بدهیم که در زیر به آنها اشاره میشود.
مهمترین مساله در این خصوص این است که نرخ بیکاری در کشور مقصد کم باشد و بازار کار آن کشور رونق داشته باشد. نرخ بیکاری کشور رابطه مستقیم با اقتصاد و نرخ تورم دارد. در کشورهای با اقتصاد قوی بازار کار بهتری وجود دارد که قبل از انتخاب کشور مقصد باید به این مساله توجه کرد.
نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که میزان درآمد و حقوق شخص در آن موقعیت شغلی در کشور مقصد چقدر است و تا چه اندازه با هزینه زندگی در یک ماه تناسب دارد. بدیهی است که درآمد مشاغل تخصصی و مشاغل جنرال و بسته به اینکه در چه کشوری باشد با یکدیگر متفاوت است و باید موردی بررسی شود.
اجازه بردن همراه شخص اصلی که شامل همسر و فرزندان وی میشود در ویزاهای مختلف کاری متفاوت است. در ویزاهای جاب سیکر، در مدت زمانی که شخص متقاضی اجازه مییابد که در کشور مقصد در جستجوی کار باشد، اجازه بردن داده نمیشود و شخص باید به تنهایی به کشور مقصد رفته و در صورت یافتن کار و رسیدن به درآمد مشخص و اثبات اینکه توانایی مالی تامین هزینه زندگی خود و خانواده را دارد، میتواند ویزای همراه را هم بگیرد. اما مشخصا در مورد اسکیلد ورکر کانادا از ابتدا اقامت دایم برای خود و همراهها را میگیرد.
در ویزای جاب آفر معمولا شخص با اثبات تمکن مالی میتواند همراه را همزمان با خود به کشور مقصد بیاورد. اما استثنائاتی هم وجود دارد که ابتدا خود شخص و سپس بعد از رسیدن به درآمد به همراه ویزا میدهند.
معمولا در مهاجرت از راه کار، مدت زمان اقامت شخص به اندازه قرارداد کار وی است که در صورت تمدید قرارداد کاری، اقامت وی هم تمدید خواهد شد. در این حالت شخص معمولا بعد از پنج سال که در کشور مقصد اقامت موقت را تمدید کند، میتواند درخواست اقامت دایم بنماید. البته باید توجه داشت که شخص در این مدت باید بیمه و مالیات خود را پرداخت کند.
اما در برخی دیگر از موارد همان گونه که گفته شد از ابتدا به شخص و همراههای وی اقامت دایم میدهند که مشخصا در اسکیلد ورکر کانادا به این صورت است.
برای مهاجرت قانونی از راه کار باید پاسپورت، مدرک تحصیلی، مدارک سوابق کاری یا دورههای مهارت آموزی، مدرک زبان (در صورت نیاز)، رزومه شخص، جاب آفر (در صورت داشتن)، تاییدیههای لازم از اداره کار و نهادهای ذیصلاح کشور مقصد لازم است.
هزینههای مهاجرت کاری در صورتی که وکیل پرونده شخص متقاضی را به دست بگیرد، شامل حقالوکاله وکیل در کشور مقصد برای یافتن کار و امور قانونی است. همچنین در بیشتر موارد مبلغی هم به عنوان تمکن مالی برای هزینه زندگی خود شخص در ماههای نخست و در صورت داشتن همراه، هزینه همراه میشود.
به علاوه هزینه صفر به کشور و دیگر هزینههای جانبی هم هست.
بله در کشورهایی که جاب آفر برای کارهای جنرال و خدماتی وجود دارد، معمولا داشتن داشتن دانش زبان حداقلی برای برقراری ارتباط با کارفرما کافی است و نیاز به مدرک زبان نیست.
در صورت داشتن شرایط کلی برای کار در کشورهای دیگر، یافتن کشور مناسب با رزومه کاری شخص که امکان گرفتن ویزای کاری در آن وجود داشته باشد، قدم اول برای مهاجرت کاری است.
معمولا مناسبترین سن برای مهاجرت به دیگر کشورها از راه کاری از هجده سال تا چهل سالگی است. اما در برخی موارد تا پنجاه سالگی هم امکان گرفتن ویزای کاری وجود دارد که البته موارد محدودی هستند.
معمولا در کشورهایی که داکیومنت محور هستند و با ارایه مدارک کامل ویزای متقاضی را صادر میکنند، میتوان راحتتر ویزای کاری را دریافت کرد. اما این مساله به سیاستهای مهاجرتی و همچنین نیاز آن کشور به نیروی کار متخصص یا غیرتخصصی و همچنین مهاجرپذیر بودن یا نبودن آن کشور هم بستگی دارد.
منابع:
https://www.canada.ca/en/immigration-refugees-citizenship/services/work-canada.html
https://www.deutschland.de/en/working-in-germany
https://www.studyaustralia.gov.au/en/work-in-australia
https://denmark.dk/working-in-denmark
https://www.regjeringen.no/en/
https://valtioneuvosto.fi/en/frontpage
https://www.turkiye.gov.tr/non-citizens#:~:text=www.t%C3%BCrkiye.gov.tr
https://www.fm.gov.om/#:~:text=Home%20%2D%20www.fm.gov.om
https://www.lamoncloa.gob.es/lang/en/Paginas/index.aspx
مطالب مرتبط
وبسایت دکتر مهاجرت به صورت تخصصی در زمینه مهاجرت به بیش از 25 نقطه جهان فعالیت دارد.
اطلاعات تماس